confirmed, movedable, templateeditor
15.813
edits
Redaktənin izahı yoxdur |
|||
Sətir 2: | Sətir 2: | ||
Şiə alimləri Əhməd əl-Həsənin rəvayətinin bu kimi təfsirini qəbul etmir və onun məşhur və mötəbər [[şiə]] rəvayətləri ilə uyğun olmadığını qəbul edirlər. Bəzi tədqiqatçılar [[Hədis|hədisin]] sənədi və məzmununu tədqiq edərək onu qəbul etməyin problemli olduğunu bəyan etmişlər. Digərləri isə, hədisin zəif olduğunu bildirmişlər. Həmçinin, bu rəvayət [[Həzrət Muhəmməd (s)|Peyğəmbərin (s)]] canişinlərinin sayının cəmi on iki olduğunu bildirən hədislərlə də ziddiyyət təşkil edir. | Şiə alimləri Əhməd əl-Həsənin rəvayətinin bu kimi təfsirini qəbul etmir və onun məşhur və mötəbər [[şiə]] rəvayətləri ilə uyğun olmadığını qəbul edirlər. Bəzi tədqiqatçılar [[Hədis|hədisin]] sənədi və məzmununu tədqiq edərək onu qəbul etməyin problemli olduğunu bəyan etmişlər. Digərləri isə, hədisin zəif olduğunu bildirmişlər. Həmçinin, bu rəvayət [[Həzrət Muhəmməd (s)|Peyğəmbərin (s)]] canişinlərinin sayının cəmi on iki olduğunu bildirən hədislərlə də ziddiyyət təşkil edir. | ||
== Vəsiyyət hədisi və məzmunu == | == Vəsiyyət hədisi və məzmunu == | ||
Vəsiyyət hədisi Şeyx Tusinin [[Kitabul-ğeybə (Şeyx Tusi)|“Ğeybə”]] kitabında Peyğəmbərdən (s) nəql edilmiş rəvayətdir.<ref>Şeyx Tusi, Ğeybə, h.q 1411, s.150-151</ref> | Vəsiyyət hədisi Şeyx Tusinin [[Kitabul-ğeybə (Şeyx Tusi)|“Ğeybə”]] kitabında Peyğəmbərdən (s) nəql edilmiş rəvayətdir.<ref>Şeyx Tusi, Ğeybə, h.q 1411, s.150-151</ref> |