Osmanın qətli macərası: Redaktələr arasındakı fərq

'''* İmam Əlinin (ə) xilafət müharibələrinin yaranmasına səbəb oldu:''' Tarixçilərin fikrincə, [[Cəməl döyüşü]] Ayişə, Təlhə və Zübeyr tərəfindən Osmanın qanını istəmək bəhanəsi ilə başlamışdır.<ref>İbn Əsir, Əl-Kamil, h.q 1385, c.3, s.205-208</ref>  Əlbəttə İmam Əli (ə) onlara məktubunda Osmanın qətlində əli olmadığını və Osmanın qanını almaqda onların haqlarının olmadığını  dedi.<ref>Nəhcül-bəlağə, 54-cü məktub</ref> [[İmam Əli (ə)]]  Təlhə və Zübeyr haqqında da  dedi ki, onlar özləri  tərk etdikləri haqqı tələb edirlər və qan (Osmanın qanı) üçün intiqam almağa bəhanə gətirirlər, halbuki,  özləri o  qanı  tökdülər.<ref>Nəhcül-bəlağə, 22-ci xütbə</ref>

'''* Əməvilərlə [[Bəni Haşim|Haşimilər]] arasındaki ixtilafın genişlənməsi:''' [[Bəni-Üməyyə|Əməvilər]] Osmanın öldürülməsini ərəblər arasında öz üstünlüklərini və qüdrətlərini bərpa etmək üçün bir vasitə hesab etdilər.<ref>Ğərib, Xilafətu Osman ibn Əffan, Qahirə, s.165</ref> Onlar özlərini Osmanın qan alanları Əli (ə)-ı isə günahkar kimi tanıtdırdılar.<ref>Ğərib, Xilafətu Osman ibn Əffan, Qahirə, s.152</ref> Rəsul Cəfərianın fikrinə görə Osmanın ölümü ən çox Müaviyə üçün faydalı olmuşdur.<ref>Cəfəriyan, Tarixe xüləfa, h.ş 1380, s.178</ref> O, Osmanı öldürdükdən sonra minbərə çıxdı və özünü Osmanın<ref>Nəsr ibn Muzahim, Vəqətu Siffeyn, h.q 1404, s.81</ref> qani alanı və Osmanın xanımının Nailənin kəsilmiş barmaqları, Osmanın köynəyi ilə birlikdə Şamda xalqı qızışdırmaq üçün onun bəhanəsi oldu.<ref>Məhəmməd ibn Əli, Əl-Fəxri, h.q 1418, s.104</ref>

'''* Nasibiliyin ([[Əhli-beyt (ə)|Əhli-Beyt]] düşmənçiliyi)  formalaşması:''' Nasibiliyin Osmanın öldürülməsi ilə başladığı və Əməvi hakimiyyəti dövründə rəsmiləşdiyi deyilir.<ref>Kövsəri, Bərresiye rişehaye tarixi nasibigəri, s.99</ref>