İmam Hüseyn (ə): Redaktələr arasındakı fərq

Hüseyn ibn Əli (ə) [[Mədinə]] şəhərində dünyaya gəlmişdir. Məşhur nəzərə əsasən Onun (ə) təvəllüdü [[Hicrətin 4-cü ili|hicrətin dördüncü]] ilində olmuşdur.<ref>Yəqubi, Tarixul-Yəqubi, Beyrut, c.2, s.246; Dulabi, Əz-Zəriətut-Tahirə, h.q 1407, s.102, 121; Təbəri, Tarixu Təbəri, m.1962, c.2, s.555; Şeyx Müfid, Əl-İrşad, h.q 1413, c.2, s.27</ref>  Bununla yanaşı bəziləri Onun (ə) təvəllüdünü [[Hicrətin 3-cü ili|hicrətin üçüncü ilində]] olduğunu hesab etmişdir.<ref>Kuleyni, Əl-Kafi, h.ş 1365, c.1. s.463; Şeyx Tusi, Təhzibul-Əhkam, h.q 1401, c.6, s.41; İbn Əbdül-Birr, Əl-İstiab, h.q 1412, c.1, s.392</ref>   

Əhli-sünnə mənbələrində gəldiyinə əsasən Peyğəmbər (s) öz [[Əhli-beyt (ə)|əhli-beyti]] arasında [[İmam Həsən (ə)|Həsən (ə)]] və Hüseyni (ə) digərlərindan daha çox sevmişdir.<ref>Tirmizi, Sunənu Tirmizi, h.q 1403, c.5, s.323</ref>  Bu bağlılıq elə bir həddə idi ki, onlar məscidə daxil olduğu zaman Həzrət (s) xütbəsini yarımçıq qoyurdu, minbərdən aşağı enirdi və onları öz ağuşuna alırdı.<ref>Əhməd ibn Hənbəl, Əl-Musnəd, c.5, s.354; Tirmizi, Sunənu Tirmizi, h.q 1403, c.5, s.323; İbn Həbban, Səhih, m.1993, s.402; Hakim Nişaburi, Əl-Mustədrək, h.q 1406, c.1, s.287</ref>  Peyğəmbərdən nəql olunur ki, bu ikisinə olan sevgi məni başqalarını sevməkdən saxlamışdır.<ref>İbn Qulaveyh, Kamiluz-ziyarat, h.q 1356, s.56</ref>  

 

Altıncı əsrin mənbələrindən olan Ləbabul-ənsab kitabında<ref>Əbul-Həsən Beyhəqi, Ləbabul-ənsab, h.ş 1385, s.355</ref>  Həzrətin (ə) [[İmam Hüseynin (ə) qızı Rüqəyyə|Rüqəyyə]] qızının adı keçmiş, yeddinci əsrin mənbələrindən sayılan Kamile-Bəhayi kitabında İmam Hüseynin (ə) Şamda dəfn olunan dörd yaşlı qızının olduğu deyilmişdir.<ref>Vaiz Kaşifi, Ruzətuş-şühəda, h.ş 1382, s.484</ref>  Son dövürlərə aid sayılan mənbələrdə Rüqəyyə adı geniş əks-səda doğurmuşdur.<ref>Əmin, Əyanuş-şiə, h.q 1403, c.7, s.196</ref>  Həmçinin bəzi mənbələrdə Şəhribanunun oğlu Əli-Əsğər, Rübabın oğlu Məhəmməd və (anasının adı qeyd olunmadan) Zeynəb adlı qız övladı İmam Hüseynin (ə) övladı olaraq gətirilmişdir.<ref>İbn Şəhraşub, Mənaqibu Ali Əbi Talib, Təhqiq: Rəsuli Məhəllati, h.q 1379, c.3, s.109; Təbəri, Dəlailul-İmamə, h.q 1408, c.1, s.74</ref>  İbn Təlhə Şafei “Mətalibus-səul fi mənaqibi Alir-Rəsul” adlı kitabda İmamın (ə) övladlarının sayının on nəfər olduğunu demişdir.<ref>İbn Təlhə Şafei, Mətalibus-səul, h.q 1402, c.2, s.69</ref>

İmam (ə) Məkkəyə çatarkən Məkkə camaatı və ümrəyə gələnlər həzrəti qarşıladı<ref>Şeyx Müfid, Əl-İrşad, h.q 1413, c.2, s.36</ref>  və dörd aydan artıq bir müddətdə (şabanın 3-dən zil-hiccənin 8-ə qədər) bu şəhərdə qaldı.<ref>Şeyx Müfid, Əl-İrşad, h.q 1413, c.2, s.41</ref>  Bu vaxt ərzində Kufə şiələri üçüncü imamın beyət etməməsindən xəbərdar oldular. Ona (ə) məktublar yazdılar və Kufəyə dəvət etdilər.<ref>Bəlazuri, Ənsabul-əşraf, h.q 1417, c.3, s.160; Şeyx Müfid, Əl-İrşad, h.q 1413, c.2, s.66</ref>  Hüseyn ibn Əli (ə) Kufə camaatının onunla həmfikir olmasından və dəvətlərinin ciddiliyindən arxayın olmaq və Kufənin vəziyyətini Həzrətə (ə) məruzə etmək üçün Müslüm ibn Əqili Kufəyə göndərdi. [[Müslim ibn Əqil|Müslüm]] insanların onu necə qarşılamasını və beyətini gördükdən sonra imam Hüseyni (ə) Kufəyə dəvət etdi.<ref>İbn Səd, Ət-Təbəqatul-kübra, c.10, s.450; İbn Kəsir, Əl-Bidayətu vən-nəhayə, c.8, s.159-161</ref>  İmam (ə) da Zil-hiccə ayının 8-də ailəsi və yaxınları ilə birlikdə Məkkədən Kufə istiqamətinə hərəkət etdi.<ref>Bəlazuri, Ənsabul-əşraf, h.q 1417, c.3, s.160; Şeyx Müfid, Əl-İrşad, h.q 1413, c.2, s.66</ref>  

Hüseynin ibn Əlinin (ə) [[Şəhadət|şəhadəti]] haqqında öncədən xəbər verilməsi haqqında çoxlu hədislər vardır.<ref>Məhəmmədi Reyşəhri, Daneşnameye İmam Hüseyn, h.ş 1388, c.3, s.166-317</ref>  O cümlədən Peyğəmbərdən (s) nəql edilən “louh” hədisində Allahın Hüseyni şəhadətlə əzizlədiyi və Onu şəhidlərin ən üstünü olaraq qərar verdiyi gəlmişdir.<ref>Kuleyni, Əl-Kafi, h.ş 1362, c.1, s.528; Şeyx Tusi, Əl-Ğeybə, h.q 1411, s.145</ref>  [[Məhəmməd Baqir Məclisi|Məclisi]] Biharul-Ənvarın 44-cü cildində, 30-cu fəsilində Allahın imam Hüseynin (ə) şəhadətini bəzi peyğəmbərlərə o cümlədən [[Adəm (peyğəmbər)|Adəmə]], [[Nuh (peyğəmbər)|Nuha]], [[İbrahim (peyğəmbər)|İbrahimə]], [[Zəkəriyya (peyğəmbər)|Zəkəriyyaya]] və [[Həzrət Muhəmməd (s)|Məhəmmədə (s)]] deməsi və onların ağlaması haqqında hədislər nəql etmişdir.<ref>Məclisi, Biharul-ənvar, h.ş 1363, c.44, s.223-249</ref>  Həmçinin nəql olunmuşdur ki, Əmirəlmöminin (ə) [[Siffeyn döyüşü|Siffeyn]] yolunda [[Kərbəla|Kərbəlaya]] çatarkən barmağı ilə bir yeri göstərdi və dedi: Bura onların qanının axıdılacağı yerdir.<ref>Nəsr ibn Muzahim, Vəqəətu Siffeyn, h.q 1403, s.142</ref>  

İmam Hüseyn (ə) çox səxavətli idi və əliaçıqlıq olaraq tanınırdı.<ref>Məhəmmədi Reyşəhri, Daneşnameye İmam Hüseyn, h.ş 1388, c.2, s.114-118</ref>  Amma hədiyyə verərkən də [[İmam Həsən (ə)|imam Həsənin (ə)]] hörmətini saxlamağa çalışırdı və başqalarına qardaşından az kömək edirdi.<ref>Şeyx Səduq, Əl-Xisal, h.q 1403, c.1, s.135</ref>  Mənbələrin dediyinə əsasən, Həzrət (ə) 25 dəfə piyada halında [[Məkkə|Məkkəyə]] getmişdir.<ref> İbn Səd, Ət-Təbəqatul-kübra, c.10, s.401; İbn Əbdül-Birr, Əl-İstiab, h.q 1412, c.1, s.397</ref>