Səccad (ləqəb): Redaktələr arasındakı fərq
Redaktənin izahı yoxdur |
|||
| Sətir 3: | Sətir 3: | ||
'''Səccad''' (ərəbcə: السجاد) ləqəbi [[İmam Səccadın (ə) ləqəb və künyələrinin siyahısı|İmam Zeynəlabidinin (ə) ən məşhur ləqəblərindən]] biri,<ref>Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.40</ref> çox səcdə edən mənasındadır.<ref>Xonci, Vəsilətul-xadim, h.ş 1375, s.182</ref> Şiələrin [[İmam Səccad (ə)|dördüncü imamını]] çox ibadət etdiyi və [[Allah|Allaha]] qarşı hədsiz məhəbbətli olduğu və çox [[Səcdə|səcdə]] etdiyi üçün “səccad” adlandırırlar.<ref>Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.38-40</ref> | '''Səccad''' (ərəbcə: السجاد) ləqəbi [[İmam Səccadın (ə) ləqəb və künyələrinin siyahısı|İmam Zeynəlabidinin (ə) ən məşhur ləqəblərindən]] biri,<ref>Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.40</ref> çox səcdə edən mənasındadır.<ref>Xonci, Vəsilətul-xadim, h.ş 1375, s.182</ref> Şiələrin [[İmam Səccad (ə)|dördüncü imamını]] çox ibadət etdiyi və [[Allah|Allaha]] qarşı hədsiz məhəbbətli olduğu və çox [[Səcdə|səcdə]] etdiyi üçün “səccad” adlandırırlar.<ref>Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.38-40</ref> | ||
İləluş-şəraye kitabında [[İmam Baqir (ə)|imam Məhəmməd Baqirdən (ə)]] nəql edilən hədisə əsasən, imam Səccad (ə) bu hallarda səcdə edirdi: Allahın nemətlərindən birini xatırlayarkən, Quranın səcdə ayəsi olan ayələrindən biri oxuyan zaman, Allah ondan bir pisliyi uzaqlaşdıran vaxtda, Allah hiyləgərin hiyləsini ondan uzaqlaşdırarkən, [[Namaz|namazdan]] sonra, iki nəfər küsülünü barışdıran zaman. Bədəninin bütün səcdə üzvlərində səcdənin əlaməti var idi və buna görə də “səccad” (çox səcdə edən) adlandırıldı.<ref>Səduq, İləluş-şəraye, h.q 1385, c.1, s.233</ref> H.q 4-cü əsrin şiə məzhəbindən olan İbn Həmmad adlı şair [[İmam Səccad (ə)|imam Səccadın (ə)]] ibadəti və səcdələri haqqında aşağıdakı şeiri qoşmuşdur: | İləluş-şəraye kitabında [[İmam Baqir (ə)|imam Məhəmməd Baqirdən (ə)]] nəql edilən hədisə əsasən, imam Səccad (ə) bu hallarda səcdə edirdi: Allahın nemətlərindən birini xatırlayarkən, [[Quran|Quranın]] səcdə ayəsi olan ayələrindən biri oxuyan zaman, Allah ondan bir pisliyi uzaqlaşdıran vaxtda, Allah hiyləgərin hiyləsini ondan uzaqlaşdırarkən, [[Namaz|namazdan]] sonra, iki nəfər küsülünü barışdıran zaman. Bədəninin bütün səcdə üzvlərində səcdənin əlaməti var idi və buna görə də “səccad” (çox səcdə edən) adlandırıldı.<ref>Səduq, İləluş-şəraye, h.q 1385, c.1, s.233</ref> H.q 4-cü əsrin şiə məzhəbindən olan İbn Həmmad adlı şair [[İmam Səccad (ə)|imam Səccadın (ə)]] ibadəti və səcdələri haqqında aşağıdakı şeiri qoşmuşdur: | ||
[[Əhli-beyt (ə)|Əhli beytin (ə)]] zahid və [[Təqva|təqvalısı]] idi. Onu gözəl ibadəti üçün səccad adlandırdılar. Gündüzlərin hamısını oruc halda [[İstiğfar|istiğfar]] etməklə, gecələri isə Allaha ibadət etməklə keçirirdi. Kim elmdə və öz əhdinə vəfalı olmaqda onun kimidir ? İbadət və duada ona bənzəyən birini harada tapmaq olar ?<ref>İbn Şəhraşub, Əl-Mənaqib, h.q 1379, c.4, s.152</ref> | [[Əhli-beyt (ə)|Əhli beytin (ə)]] zahid və [[Təqva|təqvalısı]] idi. Onu gözəl ibadəti üçün səccad adlandırdılar. Gündüzlərin hamısını oruc halda [[İstiğfar|istiğfar]] etməklə, gecələri isə Allaha ibadət etməklə keçirirdi. Kim elmdə və öz əhdinə vəfalı olmaqda onun kimidir ? İbadət və duada ona bənzəyən birini harada tapmaq olar ?<ref>İbn Şəhraşub, Əl-Mənaqib, h.q 1379, c.4, s.152</ref> | ||
Səhifəsinin 17:11, 6 dekabr 2024 tarixinə olan son versiyası
- Bu məqalə Səccad ləqəbi barəsindədir. Şiələin 4-cü imamı haqda məlumat almaq üçün İmam Səccad (ə) adlı məqaləyə baxın.
Səccad (ərəbcə: السجاد) ləqəbi İmam Zeynəlabidinin (ə) ən məşhur ləqəblərindən biri,[2] çox səcdə edən mənasındadır.[3] Şiələrin dördüncü imamını çox ibadət etdiyi və Allaha qarşı hədsiz məhəbbətli olduğu və çox səcdə etdiyi üçün “səccad” adlandırırlar.[4]
İləluş-şəraye kitabında imam Məhəmməd Baqirdən (ə) nəql edilən hədisə əsasən, imam Səccad (ə) bu hallarda səcdə edirdi: Allahın nemətlərindən birini xatırlayarkən, Quranın səcdə ayəsi olan ayələrindən biri oxuyan zaman, Allah ondan bir pisliyi uzaqlaşdıran vaxtda, Allah hiyləgərin hiyləsini ondan uzaqlaşdırarkən, namazdan sonra, iki nəfər küsülünü barışdıran zaman. Bədəninin bütün səcdə üzvlərində səcdənin əlaməti var idi və buna görə də “səccad” (çox səcdə edən) adlandırıldı.[5] H.q 4-cü əsrin şiə məzhəbindən olan İbn Həmmad adlı şair imam Səccadın (ə) ibadəti və səcdələri haqqında aşağıdakı şeiri qoşmuşdur:
Əhli beytin (ə) zahid və təqvalısı idi. Onu gözəl ibadəti üçün səccad adlandırdılar. Gündüzlərin hamısını oruc halda istiğfar etməklə, gecələri isə Allaha ibadət etməklə keçirirdi. Kim elmdə və öz əhdinə vəfalı olmaqda onun kimidir ? İbadət və duada ona bənzəyən birini harada tapmaq olar ?[6]
Əlaqəli məqalə
İstinadlar
- ↑ یا سجاد, Məhəmməd Əl-Məşrvafinin pinterst səhifəsi
- ↑ Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.40
- ↑ Xonci, Vəsilətul-xadim, h.ş 1375, s.182
- ↑ Qərəşi, Həyatul-imami Zeynul-Abidin (ə), h.q 1413, c.1, s.38-40
- ↑ Səduq, İləluş-şəraye, h.q 1385, c.1, s.233
- ↑ İbn Şəhraşub, Əl-Mənaqib, h.q 1379, c.4, s.152
Ədəbiyyat
- İbn Şəhraşub, Məhəmməd ibn Əli, Əl-Mənaqib, Qum, Əllamə nəşri, h.q 1379
- Xonci, Fəzlullah Ruzbəhan, Vəsilətul-xadim, Qum, Ənsariyyan nəşri, h.ş 1375
- Səduq, Məhəmməd ibn Əli, İləluş-şəraye, Nəcəf, əl-Məktəbətul-Heydəriyyə, h.q 1385
- Qərəşi, baqir Şərif, Həyatul-İmam Zeynul-Abidin (ə), Beyrut, h.q 1409
- یا سجاد, Məhəmməd Əl-Məşrvafinin pinterst səhifəsi