Anonymous user
Təqi (ləqəb): Redaktələr arasındakı fərq
redaktənin izahı yoxdur
imported>V.Safar (Səhifə "Şiələrin 9-cu imamı İmam Cavadın (ə) ən məşhur ləqəblərindən olan “'''Təqi'''” adı[1} təqvalı mənasını daşıyır.[2] İslam tarixi tədqiqatçıçı Baqir Şərif Qərəşi (vəf. 1433 h.q.) “Həyatul-İmam Muhəmməd əl-Cavad” kitabında bu ləqəbin şiələrin 9-cu imamına aid edilməsinin səbəbi haqqında yazır: “Çünki o, Allah dərgahında təqvalı və tövbəkar idi, həmişə Allahdan kömək diləyirdi, he..." məzmunu ilə yaradıldı) |
imported>V.Safar Redaktənin izahı yoxdur |
||
| Sətir 1: | Sətir 1: | ||
''Bu məqalə İmam Cavadın (ə) ləqəbi barəsindədir. İmamın şəxsiyyəti haqda məlumat üçün [[İmam Cavad (ə)]] məqaləsinə daxil olun.''<br> | |||
Şiələrin 9-cu imamı İmam Cavadın (ə) ən məşhur ləqəblərindən olan “'''Təqi'''” adı[1} təqvalı mənasını daşıyır.[2] İslam tarixi tədqiqatçıçı Baqir Şərif Qərəşi (vəf. 1433 h.q.) “Həyatul-İmam Muhəmməd əl-Cavad” kitabında bu ləqəbin şiələrin 9-cu imamına aid edilməsinin səbəbi haqqında yazır: “Çünki o, Allah dərgahında təqvalı və tövbəkar idi, həmişə Allahdan kömək diləyirdi, heç vaxt öz nə nəfsinin istəkləri, nə də xəlifə Məmunun istəkləri qarşısında təslim olmamışdır”.[3] | Şiələrin 9-cu imamı İmam Cavadın (ə) ən məşhur ləqəblərindən olan “'''Təqi'''” adı[1} təqvalı mənasını daşıyır.[2] İslam tarixi tədqiqatçıçı Baqir Şərif Qərəşi (vəf. 1433 h.q.) “Həyatul-İmam Muhəmməd əl-Cavad” kitabında bu ləqəbin şiələrin 9-cu imamına aid edilməsinin səbəbi haqqında yazır: “Çünki o, Allah dərgahında təqvalı və tövbəkar idi, həmişə Allahdan kömək diləyirdi, heç vaxt öz nə nəfsinin istəkləri, nə də xəlifə Məmunun istəkləri qarşısında təslim olmamışdır”.[3] | ||
Şeyx Səduqun “Məanil-əxbar” kitabında nəql etdiyi bir hədisə əsasən, şiələrin 9-cu imamına ona görə bu ləqəb verilmişdir ki, təqvalı idi və Məmun onu öldürmək fikrində olduğu halda Allah onu Məmunun şərindən qorumuşdur.[4] | Şeyx Səduqun “Məanil-əxbar” kitabında nəql etdiyi bir hədisə əsasən, şiələrin 9-cu imamına ona görə bu ləqəb verilmişdir ki, təqvalı idi və Məmun onu öldürmək fikrində olduğu halda Allah onu Məmunun şərindən qorumuşdur.[4] | ||