confirmed, movedable, templateeditor
14.665
edits
Sətir 104: | Sətir 104: | ||
[[Bəni-Abbas|Abbasilərin]] təzyiqini nəzərə alaraq, şiə cəmiyyəti təqiyyə şərtlərinə uyğun davranırdı. Bununla belə, İmam Həsən Əskəri (ə) onların işlərini idarə etməyə və dini vergilərin yığılmasına ciddi əhəmiyyət verirdi. O, bu işlərlə əlaqədar müxtəlif məntəqələrə öz vəkillərini göndərmişdi.<ref>Məsudi, İsbatul-vəsiyyət, h.q 1409, s.270; Kəşşi, Ricalu Kəşşi, h.ş 1348, s.560</ref> | [[Bəni-Abbas|Abbasilərin]] təzyiqini nəzərə alaraq, şiə cəmiyyəti təqiyyə şərtlərinə uyğun davranırdı. Bununla belə, İmam Həsən Əskəri (ə) onların işlərini idarə etməyə və dini vergilərin yığılmasına ciddi əhəmiyyət verirdi. O, bu işlərlə əlaqədar müxtəlif məntəqələrə öz vəkillərini göndərmişdi.<ref>Məsudi, İsbatul-vəsiyyət, h.q 1409, s.270; Kəşşi, Ricalu Kəşşi, h.ş 1348, s.560</ref> | ||
==== İmamla görüş ==== | ==== İmamla görüş ==== | ||
{{Quote box | |||
|quote = '''İmam Həsən Əskəri (ə) :''' | |||
İbadət namaz və orucun çoxluğu ilə deyil. İbadət ilahi əmrlər haqqında fikirləşməkdir. | |||
''Tuhəful-uqul, s. 488'' | |||
|align = right | |||
|tstyle = text-align: left; | |||
|bgcolor = #ffeebb | |||
|source = | |||
|qalign = left | |||
|width = 25% | |||
}} | |||
Tarixdən məlum olur ki, İmam Həsən Əskərinin (ə) ömrünün müxtəlif kəsimlərində şiələrlə birbaşa görüşməsinə müəyyən məhdudiyyətlər yaranırdı.<ref>Paketçi, Həsən Əskəri (ə), "İmam", s.626</ref> Buna görə də İmam (ə) [[xilafət]] sarayına aparılanda şiələr həmin yolda dayanıb onunla görüşməyə çalışırdılar.<ref>İrbili, Kəşful-ğummə, h.q 1381, c.2, s.930</ref> Bu barədə [[Şeyx Tusi]] də məlumat vermişdir. Onun yazdığına görə, camaat İmamın (ə) getdiyi yolda toplaşır və ona ehtiram göstərirdilər.<ref>Şeyx Tusi, Əl-Ğeybə, h.q 1411, s.215-216</ref> Bəzən o, hökümətin nəzarətini nəzərə alaraq, şiələri belə bir görüşdən belə çəkindirirdi. Əli ibn Cəfər Hələbi nəql edir ki, İmam (ə) xilafət sarayına aparılan gündə biz o, gedən yolda toplaşmışdıq. Bu zaman İmam (ə) bizə bu məzmunda bir məktub göndərdi: “Mənə salam verməyin, hətta mənə tərəf işarə belə etməyin, yoxsa amanda qalmayacaqsız”.<ref>Ravəndi, Əl-Xəraicu vəl-cəraih, c.1, s.439</ref> | Tarixdən məlum olur ki, İmam Həsən Əskərinin (ə) ömrünün müxtəlif kəsimlərində şiələrlə birbaşa görüşməsinə müəyyən məhdudiyyətlər yaranırdı.<ref>Paketçi, Həsən Əskəri (ə), "İmam", s.626</ref> Buna görə də İmam (ə) [[xilafət]] sarayına aparılanda şiələr həmin yolda dayanıb onunla görüşməyə çalışırdılar.<ref>İrbili, Kəşful-ğummə, h.q 1381, c.2, s.930</ref> Bu barədə [[Şeyx Tusi]] də məlumat vermişdir. Onun yazdığına görə, camaat İmamın (ə) getdiyi yolda toplaşır və ona ehtiram göstərirdilər.<ref>Şeyx Tusi, Əl-Ğeybə, h.q 1411, s.215-216</ref> Bəzən o, hökümətin nəzarətini nəzərə alaraq, şiələri belə bir görüşdən belə çəkindirirdi. Əli ibn Cəfər Hələbi nəql edir ki, İmam (ə) xilafət sarayına aparılan gündə biz o, gedən yolda toplaşmışdıq. Bu zaman İmam (ə) bizə bu məzmunda bir məktub göndərdi: “Mənə salam verməyin, hətta mənə tərəf işarə belə etməyin, yoxsa amanda qalmayacaqsız”.<ref>Ravəndi, Əl-Xəraicu vəl-cəraih, c.1, s.439</ref> | ||