Şiə: Redaktələr arasındakı fərq

Şiələrin imamətə baxışı [[Şiə məzhəbləri|şiə məzhəblərinin]] ümumi xüsusiyyəti hesab olunur. [15] İmamət şiə teoloji müzakirələrində çox mühüm və əsas mövqeyə malikdir. [16] Şiələrin nəzərincə, İmam (ə)  Peyğəmbərdən (s) sonra dini hökmlərin təfsirində ən yüksək səlahiyyətli şəxsdir [17]. Şiələrin rəvayətlərində imamın məqamı belədir ki, kimsə imamını tanımadan ölərsə, [[Küfür|kafirdir]]. [18] Bu məzmun mötəbər sünni mənbələrində də sitat gətirilmişdir, məsələn: Səadəddin Təftazaninin Şərhul-məqasid, Əhməd bin Davudun "Müsnəd", Əhməd bin Hənbəlin "Müsnəd", Səhih Müslim kitabı və... [19]

Şiələr inanırlar ki, imamət dini əsaslardan biri və ilahi vəzifədir. Yəni, peyğəmbərlər imam seçimini camaatın ixtiyarına buraxa bilməzlər və öz canişini təyin etmək onlara vacibdir. [20] Buna görə də şiə teoloqları  ([[Zeydiyyə]] istisna olmaqla) [21] imamın (ə) (Peyğəmbər və ya əvvəlki İmam tərəfindən) “seçilməsinin” [[Vacib|vacibliyini]] vurğulayırlar [22] və onlar “Nas”ı (məqsədini açıq-aydın göstərən nitq və ya hərəkəti)[23] İmamı tanımaq üçün yeganə yol hesab edirlər. [24]

Onların arqumenti budur ki, imam [[İsmət|məsum]] olmalıdır və insanların məsumluğunu ancaq [[Allah]] bilir, [25] çünki məsumluq batini keyfiyyətdir və insanların zahiri görkəmindən məsumluğu dərk etmək mümkün deyil.[26] Buna görə də Allah imamı təyin etməlidir və Peyğəmbər (s) vasitəsilə onu insanlara tanıtdırmalıdır. [27]

Şiə teoloji kitablarında imamın cəmiyyətdə olmasının zəruriliyi haqqında çoxlu [[Hədis|rəvayət]] (nəqli) və rasional (əqli) dəlillər vardır. [28] اولوالامر (əmr sahibləri) ayəsi və مات مَن (hər kim ölərsə) hədisi imamın varlığının zəruriliyi [29] üçün şiələrin gətirdiyi nəqli dəlillərdəndir. [[Lütf qaydası|Lütf qaydasına]] arxalanmaq isə onların rasional dəlillərindəndir. Bunun səbəbini izah edərkən yazıblar: Bir tərəfdən imamın hüzuru insanların Allaha daha çox itaət etməsinə və günaha daha az getməsinə səbəb olur, digər tərəfdən lütf qaydasına əsasən, belə bir şeyə səbəb olan hər bir işi görmək Allaha vacibdir; Buna görə də imamın təyin edilməsi Allaha [[Vacib|vacibdir]]. [30]

<blockquote>''Əsas məqalə: [[İmamların məsumluğu]]''</blockquote>Şiələr imamların məsumluğuna inanır və bunu [[İmamət|imamətin]] şərti hesab edirlər. [31] Onlar bu məzmunda rəvayət və əqli dəlillərlə [32] sitat gətirirlər ki, onlardan [[ulul-əmr ayəsi]] [33] [[İbrahimin müsibət ayəsi]] [34] , [[Səqələyn hədisi]] də bunlardandır [35].

Şiələr arasında [[Zeydiyyə]] bütün imamların məsumluğuna inanmır. Onların əqidəsinə görə, yalnız [[Kisa səhabələri|"Kisa" səhabələri]], yəni, [[Həzrət Muhəmməd (s)|Peyğəmbər (s)]], [[İmam Əli (ə)|Əli (ə)]], [[Həzrət Fatimə (ə)|Fatimə (s)]], [[İmam Həsən (ə)|Həsən (ə)]] və [[İmam Hüseyn (ə)|Hüseyn (ə)]] məsumdur [36]. Qalan imamlar (ə) isə başqa insanlar kimi [[İsmət|məsum]] deyillər. [37]