confirmed, movedable, templateeditor
14.756
edits
Redaktənin izahı yoxdur |
Redaktənin izahı yoxdur |
||
Sətir 3: | Sətir 3: | ||
'''Səcdə üzvləri''' (ərəbcə: أعضاء السجدة) və ya '''bədənin yeddi səcdə üzvü''' [[Səcdə|səcdə]] zamanı yerə qoyulan yeddi bədən üzvüdür. Şiə fəqihlərinə görə, səcdə edərkən alın, hər iki əlin içi, dizlərin başları və ayaqların baş barmaqlarının uclarını yerə qoymaq [[Vacib|vacibdir]]. Burnun yerə qoyulması da [[Müstəhəb|müstəhəb]] sayılır.<br> | '''Səcdə üzvləri''' (ərəbcə: أعضاء السجدة) və ya '''bədənin yeddi səcdə üzvü''' [[Səcdə|səcdə]] zamanı yerə qoyulan yeddi bədən üzvüdür. Şiə fəqihlərinə görə, səcdə edərkən alın, hər iki əlin içi, dizlərin başları və ayaqların baş barmaqlarının uclarını yerə qoymaq [[Vacib|vacibdir]]. Burnun yerə qoyulması da [[Müstəhəb|müstəhəb]] sayılır.<br> | ||
Fəqihlərin əksəriyyəti səcdədə üzvlərin tamamilə yerə qoyulmasının vacib olmadığı qənaətindədirlər. Əksinə, yerlə minimal təmasın kifayət etdiyini bildirirlər. Əlbəttə ki, alın bu hökmdən istisna olmuşdur. Həmçinin bəzi fəqihlər bir [[Şəri dirhəm|dirhəmə]] qədərində alının yerə qoyulmasını vacib saymışlar.<br> | Fəqihlərin əksəriyyəti səcdədə üzvlərin tamamilə yerə qoyulmasının [[vacib]] olmadığı qənaətindədirlər. Əksinə, yerlə minimal təmasın kifayət etdiyini bildirirlər. Əlbəttə ki, alın bu hökmdən istisna olmuşdur. Həmçinin bəzi fəqihlər bir [[Şəri dirhəm|dirhəmə]] qədərində alının yerə qoyulmasını vacib saymışlar.<br> | ||
Namaz qılan şəxsin alnını qoyduğu şeyin yer və yerdə bitənlərdən olması vacibdir. Bir şərtlə ki, onlar yeməli və ya geyilən olmasın. | Namaz qılan şəxsin alnını qoyduğu şeyin yer və yerdə bitənlərdən olması vacibdir. Bir şərtlə ki, onlar yeməli və ya geyilən olmasın. | ||
Sətir 13: | Sətir 13: | ||
Səcdə üzvlərinin bəzi hökmləri bunlardır: | Səcdə üzvlərinin bəzi hökmləri bunlardır: | ||
* Şiə fəqihi | * Şiə fəqihi Yusif Bəhraninin (hicri 1186-cı ildə vəfat edib) dediyinə görə, şiə fəqihlərinin məşhur nəzərinə əsasən, səcdə zamanı səcdənin yeddi üzvünü yerə qoymaq [[Vacib|vacibdir]].<ref>Bəhrani, Əl-hədaiqun-nazirə, h.ş 1363, c.8, s.276</ref> | ||
* Yeddi üzvün (alından başqa) yerə minimum təmasının kifayət etdiyini hesab etmişlər.<ref>Bəhrani, Əl-hədaiqun-nazirə, h.ş 1363, c.8, s.277</ref> Bəzi [[Müctəhid|fəqihlər]] alnın yerə minimum toxunmasının da kifayət etdiyi qənaətindədirlər.<ref>Şəhid Sani, Məsalikul-ifham, h.q 1413, c.1, s.218</ref> | * Yeddi üzvün (alından başqa) yerə minimum təmasının kifayət etdiyini hesab etmişlər.<ref>Bəhrani, Əl-hədaiqun-nazirə, h.ş 1363, c.8, s.277</ref> Bəzi [[Müctəhid|fəqihlər]] alnın yerə minimum toxunmasının da kifayət etdiyi qənaətindədirlər.<ref>Şəhid Sani, Məsalikul-ifham, h.q 1413, c.1, s.218</ref> | ||
Digər tərəfdən bəzi fəqihlər alnın bir dirhəm qədərində yerə qoymağı vacib saymışlar.<ref>Nəcəfi, Cəvahirul-kəlam, h.ş 1362, c.10, s.144</ref> | Digər tərəfdən bəzi fəqihlər alnın bir dirhəm qədərində yerə qoymağı vacib saymışlar.<ref>Nəcəfi, Cəvahirul-kəlam, h.ş 1362, c.10, s.144</ref> | ||
Sətir 26: | Sətir 26: | ||
Şiə fəqihlərinin məşhur rəyinə görə, səcdənin yerləri arasında yalnız alnın yerinin (alının qoyulduğu yer və ya şey) pak olması vacibdir.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.1, s.177</ref> | Şiə fəqihlərinin məşhur rəyinə görə, səcdənin yerləri arasında yalnız alnın yerinin (alının qoyulduğu yer və ya şey) pak olması vacibdir.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.1, s.177</ref> | ||
Əlbəttə ki, hicri-qəməri tarixi ilə dördüncü və beşinci əsrlərdə şiə fəqihlərindən olan [[Əbus-Səlah Hələbi|Əbu Səlah Hələbi]] səcdə üzvlərinin qoyulduğu yerlərin [[Nəcisin aradan aparılması|nəcisinin aradan aparılmasını]] vacib hesab etmişdir.<ref>Əbu Səlah, Hələbi, Əl-kafi fil-fiqh, h.q 1403, c.1, s.140</ref> | Əlbəttə ki, hicri-qəməri tarixi ilə dördüncü və beşinci əsrlərdə şiə fəqihlərindən olan [[Əbus-Səlah Hələbi|Əbu Səlah Hələbi]] səcdə üzvlərinin qoyulduğu yerlərin [[Nəcisin aradan aparılması|nəcisinin aradan aparılmasını]] vacib hesab etmişdir.<ref>Əbu Səlah, Hələbi, Əl-kafi fil-fiqh, h.q 1403, c.1, s.140</ref> | ||
Səcdə yerinin (ibadət edənin alnını qoyduğu yer və ya bir şey) yer və ondan bitən bir şeydən olması vacibdir. Bir şərtlə ki, onlar yeməli və ya geyilən olmasın.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.1, s.388</ref> Bu hökmün sənədi [[Hədis|hədislər]] və fəqihlərin [[İcma|icmasıdır]].<ref>Səbzəvari, Muhəzzəbul-əhkam, h.ü 1413, c.5, s.434</ref>Buna görə də yer və ya mədənlərdən çıxarılan qızıl, gümüş, əqiq və firuzə kimi yerdə bitmiş sayılmayan bir şeyə alnı qoymaq düzgün deyil.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.2, s.389</ref> | Səcdə yerinin (ibadət edənin alnını qoyduğu yer və ya bir şey) yer və ondan bitən bir şeydən olması vacibdir. Bir şərtlə ki, onlar yeməli və ya geyilən olmasın.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.1, s.388</ref> Bu hökmün sənədi [[Hədis|hədislər]] və fəqihlərin [[İcma|icmasıdır]].<ref>Səbzəvari, Muhəzzəbul-əhkam, h.ü 1413, c.5, s.434</ref>Buna görə də yer və ya mədənlərdən çıxarılan qızıl, gümüş, əqiq və firuzə kimi yerdə bitmiş sayılmayan bir şeyə alnı qoymaq düzgün deyil.<ref>Təbatəbai Yəzdi, Əl-urvətul-vüsqa, h.q 1417, c.2, s.389</ref> | ||