confirmed, movedable, templateeditor
15.813
edits
Sətir 88: | Sətir 88: | ||
=== On iki imamçılar === | === On iki imamçılar === | ||
<blockquote>''Əsas məqalə: [[İmamiyyə]]''</blockquote>On iki imamçı şiəsi və ya "isnaəşəri şiə" firqəsi ən böyük firqədir.<ref>Cəbrail, Seyre ture kəlame şiə, h.ş 1396, s.46 ; Təbətəbayi, Şiə dər islam, h.ş 1383, s. 66</ref> İmamiyyə şiələrinə görə, İslam Peyğəmbərindən (s) sonra on iki imam vardır və onlardan birincisi [[İmam Əli (ə)]], sonuncusu isə hələ sağ olan İmam Mehdidir.<ref>Əllamə Təbətəbayi, Şiə dər islam, h.ş 1383, s. 197-199</ref> Qeybdədir və bir gün yer üzündə ədaləti bərqərar etmək üçün zühur edəcək. | <blockquote>''Əsas məqalə: [[İmamiyyə]]''</blockquote>On iki imamçı şiəsi və ya "isnaəşəri şiə" firqəsi ən böyük firqədir.<ref>Cəbrail, Seyre ture kəlame şiə, h.ş 1396, s.46 ; Təbətəbayi, Şiə dər islam, h.ş 1383, s. 66</ref> İmamiyyə şiələrinə görə, İslam Peyğəmbərindən (s) sonra on iki imam vardır və onlardan birincisi [[İmam Əli (ə)]], sonuncusu isə hələ sağ olan İmam Mehdidir.<ref>Əllamə Təbətəbayi, Şiə dər islam, h.ş 1383, s. 197-199</ref> Qeybdədir və bir gün yer üzündə ədaləti bərqərar etmək üçün zühur edəcək.<ref>Əllamə Təbətəbayi, Şiə dər islam, h.ş 1383, s. 230-231 | ||
</ref> | |||
[[Bəda]] və rəcət on iki imam şiələrin xüsusi etiqadlarındandır. | [[Bəda]] və rəcət on iki imam şiələrin xüsusi etiqadlarındandır.<ref>Rəbbani Golpayqani, dəramədi be Şiə şenasi, h.ş 1392, s. 273 ; Təbətəbayi, Əl-mizan, h.q 1417, c. 2, s. 106 | ||
</ref> [[Rəcət]] inancına görə, İmam Mehdinin (ə) zühurundan sonra ölülərdən bəziləri diriləcək. Bu ölülər arasında həm saleh insanlar və şiələr, həm də [[Əhli-beyt (ə)|Əhli-beyt]] düşmənləri olacaq və onlar öz əməllərinin cəzasını dünyada görəcəklər.<ref>Rəbbani Golpayqani, dəramədi be Şiə şenasi, h.ş 1392, s. 273</ref> Bəda da o deməkdir ki, Allah bəzən Peyğəmbərə və ya İmama nazil etdiyi məsələni məqsədəuyğun hesab edərək dəyişdirir və başqa bir şeylə əvəz edir.<ref>Təbətəbayi, Əl-mizan, h.q 1393, c. 11, s. 183 ; Şeyx Müfid, Təshihul-etiqad, h.q 1413, s. 56 | |||
</ref> | |||
Ən mühüm İmamiyyə teoloqları bunlardır: [[Şeyx Müfid|Şeyx Mufid]] (336 və ya 338-413 h.q.), Şeyx Tusi (385-460 h.q.), [[Xacə Nəsirəddin Tusi]] (597-672 h.q.) və Əllamə Hilli (648-726 h.q.) | Ən mühüm İmamiyyə teoloqları bunlardır: [[Şeyx Müfid|Şeyx Mufid]] (336 və ya 338-413 h.q.), Şeyx Tusi (385-460 h.q.), [[Xacə Nəsirəddin Tusi]] (597-672 h.q.) və Əllamə Hilli (648-726 h.q.)<ref>Kaşifi, Kəlame şiə, h.ş 1387, s. 52</ref>. Ən görkəmli İmamiyyə fəqihləri bunlardır: [[Şeyx Tusi]], [[Muhəqqiq Hilli]], [[Əllamə Hilli]], [[Şəhid Əvvəl]], [[Şəhid Sani]], [[Cəfər Kaşiful-ğita|Kaşiful-ğita]], [[Mirzayi Qumi]] və [[Şeyx Murtəza Ənsari]].<ref>Məkarim Şirazi, Dairətul-məarife fiqhe muqarin, h.q 1427, c. 1, s. 260-264</ref> | ||
İranda ölkə əhalisinin təxminən 90%-ni təşkil edən şiələrin əksəriyyəti on iki imamçılardır | İranda ölkə əhalisinin təxminən 90%-ni təşkil edən şiələrin əksəriyyəti on iki imamçılardır.<ref>Təqizadə Davəri, Qozarişi əz amare cəmiyyəte şiəyane keşvərhaye cəhan, h.ş 1390, s. 29</ref> | ||
=== Zeydilər === | === Zeydilər === |