Cavadul-əimmə (ləqəb)
- Bu məqalə İmam Cavadın (ə) ləqəbi barəsindədir. İmamın şəxsiyyəti barədə məlumat üçün İmam Cavad (ə) məqaləsinə daxil olun.
Cavadul-əimmə (ərəbcə: جواد الأئمة) və ya Cavad (ərəbcə: الجواد) adı “səxavətli” mənasını verir[1] və bu ləqəb şiələrin 9-cu imamı olan İmam Muhəmməd Təqinin (ə) ən məşhur ləqəblərindən biri sayılır.[2]
Nəql olunur ki, 9-cu imam öz səxavətilə tanındığı üçün “Cavad” ləqəbini almışdır.[3] Şiə tarixinin tədqiqatçıçı Baqir Şərif Qərəşi (vəf. 1433 h.q.) “Həyatul-İmam Muhəmməd əl-Cavad” kitabında yazır ki, bu ləqəb şiələrin 9-cu imamına aid: “İmam Muhəmməd Təqi (ə) insanlara çoxlu yaxşılıq və xeyirxahlıq etdiyinə görə ona bu ləqəb verilmişdir.[4] İmam Cavadın (ə) səxavəti o dərəcədə idi ki, onu başqa insanlardan tam fərqləndirirdi.[5]
Əlaqəli məqalələr
İstinadlar
Ədəbiyyat
- Xunci, Fəzlullah, Vəsilətul-xadim iləl-məxdum dər şərhe səlavət çəhardəh məsum (ə), Qum, Ənsariyan, h.ş 1375
- Zəhəbi, Tarixul-islam, Təhqiq: Ömər Əbdüs-səlam, Beyrut, Darul-kutubil-ərəbi, h.q 1407
- Fiyruzabadi, Muhəmməd ibn Yaqub, Əl-qamusul-muhit
- Qərəşi, Baqir Şərif, Həyatul-imam Muhəmməd Cavad (ə), Əmir nəşri, h.q 1417