Hədəsi-əsğər

wikishia saytından
(Hədəs Əsğər səhifəsindən yönləndirilmişdir)

Bu məqalə bir fiqhi məfhum haqqında məlumat xarakterli yazılmışdır. Ona görə də dini əməlləri yerinə yetirmək üçün meyar ola bilməz. Dini ayinlər üçün başqa mənbələrə müraciət edin.

Hədəsi-əsğər (ərəbcə: الحدث الأصغر) dəstəmazı batil edən və dəstəmaz tələb edən əməllərin yerinə yetirilməsinə mane olan bir şeydir.[1] Şiə fəqihlərinə görə, sidik, nəcis, mədə yeli, gözün görmədiyi, qulaqların eşitmədiyi yuxu, (dəlilik, sərxoşluq, huşsuz olmaq kimi) ağlı aradan aparan şeylər və az istihazə hədəsi-əsğərin nümunələrindəndir.[2] Onlardan biri insandan baş verdiyi zaman dəstəmaz batil olar. Yerinə yetirilməsi üçün dəstəmazın şərt olduğu namaz kimi əməllərə görə dəstəmaz almaq lazımdır.[3]

Fəqihlər hədəsi hədəsi-əsğər və hədəsi-əkbərə bölürlər. Hədəsi-əsğər kiçik hədəs mənasınadır, yəni hədəsi-əsğər dəstəmazı batil edən şeylərdir. Hədəsi-əkbər daha böyük hədəs mənasınadır. Hədəsi-əkbər bəzi ibadi əməlləri yerinə yetirmək üçün qüsl almağın vacib olmasına səbəb olan şeylərdir.[4]

Əməli risalələrin və digər fiqhi kitabların təharət fəslində hədəsin hökmlərindən bəhs edilmişdir.[5] Başına hədəs gələn şəxsə Muhdis deyirlər.[6]

Əlaqəli məqalələr

İstinadlar

  1. Muəssiseye dairətul-məarif fiqhe İslami, Fərhənge fiqh, h.ş 1387, c.3, s.246-248
  2. Feyz Kaşani, Rəsail, h.q 1429, c.2, risalə 4, s.22
  3. Nəcəfi, Cəvahirul-kəlam, h.q 1404, c.1, s.63; Muəssiseye dairətul-məarif fiqhe İslami, Fərhənge fiqh, h.ş 1387, c.3, s.246
  4. Muəssiseye dairətul-məarif fiqhe İslami, Fərhənge fiqh, h.ş 1387, c.3, s.246-248
  5. Şeyx Ənsari, Kitabut-təharət, h.q 1415, c.4, s.43
  6. Muəssiseye dairətul-məarif fiqhe İslami, Fərhənge fiqh, h.ş 1387, c.3, s.246

Ədəbiyyat

  • Şeyx Ənsari, Mürtəza, Kitabut-təharət, Qum, h.q 1415
  • Feyz Kaşani, Məhəmməd Möhsin, Rəsail, Təhqiq: Behzad Cəfəri, Şəhid Mütəhhəri ali mədrəsəsi, h.q 1429
  • Muəssiseye dairətul-məarif fiqhe İslami, Fərhənge fiqh, Seyyid Mahmud Haşimi Şahrudinin nəzarəti ilə, h.ş 1387
  • Nəcəfi, Məhəmməd Həsən, Cəvahirul-kəlam, Düzəliş: Abbas Quçani və Əli Axundi, Beyrut, h.q 1404