Həmmalətul-hətəb
Həmmalətul-hətəb (ərəbcə: حمالة الحطب) “odun daşıyan” mənasını verir ki, Quran Əbu Ləhəbin həyat yoldaşını belə vəsf edir.[1]
Əbu Ləhəbin həyat yoldaşı Əbu Süfyanın bacısı və Müaviyənin bibisi idi.[2] Onun künyəsi Ümmü Cəmil idi. Adı isə Ərvi, Cəmilə[3] və Səxrə[4] idi.
Bu təbir “Məsəd” surəsində işlənmişdir.[5] Quranda belə bir vəsfin niyə işlədilməsinə gəlincə, bəzi məsələlər qeyd edilmişdir:
- Ümmü Cəmil səhra tikanlarını daşıyırdı və Peyğəmbər (s) namaza gedəndə onu incitmək üçün onları ayaqlarının önünə atardı.[6]
- Ümmü Cəmil etdiyi əməllə cəhənnəm odu və onun odununu cəhənnəmdə özü üçün təmin etdi.[7]
- O, Peyğəmbəri (s) kasıb olduğu üçün məsxərəyə qoyurdu, ona görə də Allah da onu bu vəsflə təhqir etdi.[8]
- Bu təbir onun sözgəzdirən olmasından kinayədir.[9]
“Nümunə” təfsirində bu halların bir-birilə ziddiyyətli olmadığı və hamısının ayənin mənası sayıla biləcəyi bildirilir.[10]
İstinadlar
- ↑ Məkarim Şirazi, Nümunə təfsiri, h.ş 1374, c.27, s.420
- ↑ İbn Əbdül-Birr, Əl-İstiab, h.q 1412, c.3, s.1430
- ↑ Şeyx Tusi, Əl-Əmali, h.q 1414, s.265
- ↑ Meybodi, Diyvanu Əmiril-muminin (ə), h.q 1411, s.92
- ↑ Məsəd surəsi, ayə 4
- ↑ Təbərsi, Məcməul-bəyan, h.ş 1372, c.10, s.852
- ↑ Mütəhhəri, Məcmue asar, c.28, s.825
- ↑ Fəxr Razi, Məfatihul-ğeyb, h.q 1420, c.32, s.353
- ↑ Şeyx Tusi, Ət-Tibyan, c.10, s.428
- ↑ Məkarim Şirazi, Nümunə təfsiri, h.ş 1374, c.27, s.421
Ədəbiyyat
- İbn Əbdül-Birr, Yusif ibn Abdullah, Əl-İstiab, Beyrut, 1-ci çap, h.q 1412
- Təbərsi, Fəzl ibn Həsən, Məcməul-bəyan, Müqəddimə: Məhəmməd Cavad Bəlaği, Nasir Xosrov, 3-cü çap, h.ş 1372
- Şeyx Tusi, Məhəmməd ibn Həsən, Əl-Əmali, Qum, 1-ci çap, h.q 1414
- Şeyx Tusi, Məhəmməd ibn Həsən, Ət-Tibyan fi təfsiril-Quran, Beyrut
- Fəxr Razi, Məhəmməd ibn Ömər, Məfatihul-ğeyb, Beyrut, 3-cü çap, h.q 1420
- Mütəhhəri, Mürtəza, Məcmue asar, Qum, Sədra nəşri, 1-ci çap, h.ş 1389
- Məkarim Şirazi, Nasir, Nümunə təfsiri, Tehran, Darul-kutubil_İslamiyyə, 1-ci çap, h.ş 1374
- Meybodi, Hüseyn ibn Muiddin, Diyvanu Əmiril-muminin (ə), Tərcümə: Mustafa Zamani, 1-ci çap, h.q 1411